No i seans Warcrafta mam już sobą. I już na samym początku warto wspomnieć o jednej rzeczy - osoby nie znające świata Warcrafta będą miały przed oczami zupełnie inny film, niż tacy którzy grali w gry (szczególnie World of Warcraft)/czytali książki. I nie chodzi tutaj nawet o możliwość zrozumienia fabuły, zapamiętania postaci i ich motywacji. Mam tutaj na myśli to, że lwia część filmu krzyczy "fan-service!", dodając liczne drobiazgi zrozumiałe i wyłapywalne raczej tylko dla wyjadaczy, przywołując na ich twarzy dosyć rozległy uśmiech. Podobnie jest praktycznie z wszystkimi lokacjami w których dzieje się akcja, bo oddane są wręcz 1:1 - a dla ludzi grających w MMO, zobaczenie ich w wersji filmowej (byłem tutaj!) powinna być sporą gratką. Jest to naprawdę dobra adaptacja kawałka Warcraftowej historii, oddająca klimat gier wręcz bezbłędnie. Mamy też kwestię CGI, które na zwiastunach potrafiło wyglądać jak wyjęte z fanowskiej produkcji, ale finalny efekt jest już znacznie lepszy (szczególnie rażące elementy zostały mocno poprawione) - ale momentami wciąż potrafią niedomagać. Niektóre sceny, szczególnie te z orkami, wyglądają wręcz fenomenalnie (prawie że Avatar 2.0!), ale po paru minutach wylany zostaje na naszą głowę kubeł zimnej wody. Przejawia się to różnie - w sporych niedociągnięciach w wyglądzie postaci która jeszcze przed chwilą wyglądała idealnie, w śmiesznie ukazanych czarach (których komiczność potęgują krzyczane w tajemniczym języku "tajemniczym języku" 
), albo wrażeniu że coś jest ewidentnie wklejone na green screen (bo np. strasznie widać obwódki). Mimo to, większość filmu (tak gdzieś z 60-70%) wygląda naprawdę dobrze, więc nie trzeba sobie wydłubywać oczu w trakcie seansu.
Jeśli jednak patrzymy na film już nie z perspektywy kogoś, kto przesiedział w Azeroth sporo wirtualnych godzin, to zaczyna się robić gorzej. Tak naprawdę mało jest postaci (może z 4-5 się znajdzie) które obchodzą widza, nawet wśród tych głównych, bo z drugoplanowymi to już zupełna kaplica. Płytkie motywacje, brak czasu ekranowego, ostro przeciętne dialogi, dziwaczne relacje między nimi, scenariuszowe głupotki - to powody które potrafię w tym momencie przywołać, a pewnie znalazłoby się coś jeszcze. Aktorsko nikt nie powala, w większości mamy tutaj do czynienia z "prawidłowymi" rolami. Najlepiej wypada chyba Travis Fimmel, ale gra tutaj prawie identycznie jak w serialu "Wikingowie", czasami dosłownie kopiując niektóre zachowania. Film jest też niesamowicie pocięty - na BluRay ma wyjść wersja o 40 minut dłuższa, a wersja kinowa daje nam o tym znać. Zakończenie jest niesamowicie przyspieszone (w momencie w którym weszły napisy końcowe zastanawiałem się "wait, what, to już koniec?"), niektóre lokacje widzimy przez dosłowny moment (Ironforge, czyli stolica Krasnoludów, była w filmie przez... minutę?), a pewne przejścia ze sceny do sceny wyglądają jak ścięte przez pijanego montażystę. Sporo rzeczy traci na znaczeniu, mocy, głębi. Pewne rzeczy zostają słabo wyjaśnione, a osoby nie znające świata Warcrafta mogą się po prostu pogubić. Ostro kuleje też "ludzka" część filmu, głównie przez to że "orkowa" jest naprawdę dobra. Są mniej ciekawymi postaciami, wyglądają gorzej (niektórzy jak wypuszczeni ze średniowiecznego festynu), ich lokacje są gorsze (ostro przeciętne komnaty vs. świetnie zrobione lokacje w których znajdują się orkowie), a nawet napisani są gorzej (Król, który niby miał być główną postacią, jest niesamowicie bezużyteczny/nieznaczący/nudny). Słabość ludzkich postaci jest też powodem słabości ważnych punktów w osi fabularnej filmu, z czego szczególnie kuły mnie te dwa (spoilery!): 1) śmierć syna Lothara (który był tragicznie wprowadzony, miał w filmie może z 10 minut czasu ekranowego i prawie nic nie robił, lol), niby dramatyczna, niby mająca sprawić że sam Lothar jakoś zmieni swoje postępowanie, a prowadząca do prawie niczego 2) Odkrycie że Medivh, czyli mag który uważany był przez wszystkich za dobrego i miał pomagać sprawie, po kryjomu tak naprawdę był zły i sprowadzał na nich zagładę (otwarcie portalu, sprowadzenie orków). Jego dwulicowość zagrana była ostro nijako, jego wewnętrzna przemiana podobnie, powody przez które to zrobił ujowo wyjaśnione, prawie żadnych pozytywów w jego postaci się nie dopatrzyłem. Ogółem nie stwierdziłem w tym filmie praktycznie żadnych emocji - czy to w czyjejś śmierci i reakcji otoczenia, czy też w obecnym tam wątku miłosnym. Całkiem dobrze zrobione są za to bitwy, elementy akcji na spory plus, walka momentami jest dosyć brutalna (orki miażdżące ludzkie głowy, pojawiająca się krew), a obecny "Warcraftowy" klimat potrafi wynagrodzić pewne niedociągnięcia.
Ode mnie 6 z plusem (i jeszcze serduszkiem), głównie dlatego że uwielbiam Warcrafta i jestem stosunkowo zżyty z tym uniwersum - i myślę że dla każdej osoby która jest w podobnej sytuacji, film będzie naprawdę przyjemny, a wizyta w kinie jest raczej obowiązkowa. Obstawiam jednak (i całkowicie rozumiem), że dla osoby nie grającej nigdy w żadną z tych gier, ocena będzie troszkę niższa, bo "Warcraft" to po prostu przeciętny film fantasy, bardziej stawiający na budowanie podłoża pod sequele niż stworzenie porządnej otwierającej historii. Wciąż - nie jest on jednak w połowie tak zły jak oceniają go krytycy, będąc w mojej opinii trochę lepszym filmem od trzeciej części Hobbita. Wersja reżyserka może go też porządnie naprawić.
), albo wrażeniu że coś jest ewidentnie wklejone na green screen (bo np. strasznie widać obwódki). Mimo to, większość filmu (tak gdzieś z 60-70%) wygląda naprawdę dobrze, więc nie trzeba sobie wydłubywać oczu w trakcie seansu. Jeśli jednak patrzymy na film już nie z perspektywy kogoś, kto przesiedział w Azeroth sporo wirtualnych godzin, to zaczyna się robić gorzej. Tak naprawdę mało jest postaci (może z 4-5 się znajdzie) które obchodzą widza, nawet wśród tych głównych, bo z drugoplanowymi to już zupełna kaplica. Płytkie motywacje, brak czasu ekranowego, ostro przeciętne dialogi, dziwaczne relacje między nimi, scenariuszowe głupotki - to powody które potrafię w tym momencie przywołać, a pewnie znalazłoby się coś jeszcze. Aktorsko nikt nie powala, w większości mamy tutaj do czynienia z "prawidłowymi" rolami. Najlepiej wypada chyba Travis Fimmel, ale gra tutaj prawie identycznie jak w serialu "Wikingowie", czasami dosłownie kopiując niektóre zachowania. Film jest też niesamowicie pocięty - na BluRay ma wyjść wersja o 40 minut dłuższa, a wersja kinowa daje nam o tym znać. Zakończenie jest niesamowicie przyspieszone (w momencie w którym weszły napisy końcowe zastanawiałem się "wait, what, to już koniec?"), niektóre lokacje widzimy przez dosłowny moment (Ironforge, czyli stolica Krasnoludów, była w filmie przez... minutę?), a pewne przejścia ze sceny do sceny wyglądają jak ścięte przez pijanego montażystę. Sporo rzeczy traci na znaczeniu, mocy, głębi. Pewne rzeczy zostają słabo wyjaśnione, a osoby nie znające świata Warcrafta mogą się po prostu pogubić. Ostro kuleje też "ludzka" część filmu, głównie przez to że "orkowa" jest naprawdę dobra. Są mniej ciekawymi postaciami, wyglądają gorzej (niektórzy jak wypuszczeni ze średniowiecznego festynu), ich lokacje są gorsze (ostro przeciętne komnaty vs. świetnie zrobione lokacje w których znajdują się orkowie), a nawet napisani są gorzej (Król, który niby miał być główną postacią, jest niesamowicie bezużyteczny/nieznaczący/nudny). Słabość ludzkich postaci jest też powodem słabości ważnych punktów w osi fabularnej filmu, z czego szczególnie kuły mnie te dwa (spoilery!): 1) śmierć syna Lothara (który był tragicznie wprowadzony, miał w filmie może z 10 minut czasu ekranowego i prawie nic nie robił, lol), niby dramatyczna, niby mająca sprawić że sam Lothar jakoś zmieni swoje postępowanie, a prowadząca do prawie niczego 2) Odkrycie że Medivh, czyli mag który uważany był przez wszystkich za dobrego i miał pomagać sprawie, po kryjomu tak naprawdę był zły i sprowadzał na nich zagładę (otwarcie portalu, sprowadzenie orków). Jego dwulicowość zagrana była ostro nijako, jego wewnętrzna przemiana podobnie, powody przez które to zrobił ujowo wyjaśnione, prawie żadnych pozytywów w jego postaci się nie dopatrzyłem. Ogółem nie stwierdziłem w tym filmie praktycznie żadnych emocji - czy to w czyjejś śmierci i reakcji otoczenia, czy też w obecnym tam wątku miłosnym. Całkiem dobrze zrobione są za to bitwy, elementy akcji na spory plus, walka momentami jest dosyć brutalna (orki miażdżące ludzkie głowy, pojawiająca się krew), a obecny "Warcraftowy" klimat potrafi wynagrodzić pewne niedociągnięcia.
Ode mnie 6 z plusem (i jeszcze serduszkiem), głównie dlatego że uwielbiam Warcrafta i jestem stosunkowo zżyty z tym uniwersum - i myślę że dla każdej osoby która jest w podobnej sytuacji, film będzie naprawdę przyjemny, a wizyta w kinie jest raczej obowiązkowa. Obstawiam jednak (i całkowicie rozumiem), że dla osoby nie grającej nigdy w żadną z tych gier, ocena będzie troszkę niższa, bo "Warcraft" to po prostu przeciętny film fantasy, bardziej stawiający na budowanie podłoża pod sequele niż stworzenie porządnej otwierającej historii. Wciąż - nie jest on jednak w połowie tak zły jak oceniają go krytycy, będąc w mojej opinii trochę lepszym filmem od trzeciej części Hobbita. Wersja reżyserka może go też porządnie naprawić.