Ogniem i mieczem / Potop / Pan Wołodyjowski

[Daras]

Wierzcie rycerze, na nic pancerze!
Na nic się tarcze zdały!
Przez stal, żelazo w cerce się wrażą
Kupida ostre strzały!

Słowo o „Panu Wołodyjowski” wydanym przez TVP na DVD

Film obejrzałem na dużym ekranie - rekonstrukcję oceniłem dość wysoko. Obraz jest oczywiście anamorficzny (natywny), dźwięk mono 1.0 (także oryginalny).
Po premierze telewizyjnej odbyła się tu dyskusja na temat kolorów i zniekształceń obrazu. Przypomnę, iż ocena barw najczęściej jest bardzo subiektywna (jedni wolą np. odcienie „ciepłe”, inni zaś „chłodne”). Nie bez znaczenia jest również kalibracja odbiornika. Mnie kolory w „Panu Wołodyjowskim” przypadły do gustu.
Zniekształcenia obrazu najczęściej są wynikiem wad optyki (chodzi o tak zwany efekt „przerysowania”). Obarczone są nimi obiektywy anamorficzne czy po prostu panoramiczne. Nieco mniejsze deformacje można spotkać w produkcjach na taśmach super 35. W tej technologii nakręcono np. „Ogniem i mieczem”.
„Pan Wołodyjowski” jest filmem kinowym. Jednak oglądając sceny plenerowe / batalistyczne nie dostrzegałem szczegółów.
Zrekonstruowany obraz posiada swoje „wady”. Żona zauważyła tandetną (kartonową?) imitację cegieł w finałowej scenie kościelnej. Przyznam, że przez kilkadziesiąt lat prowizorka ta umykała naszej uwadze.
Film gorąco polecam wszystkim kolekcjonerom DVD.

Jeszcze coś. W pierwszej godzinie „Wołodyjowskiego” pojawia się dość duży irytujący paproch.


WINA! WINA DAJCIE!

https://www.youtube.com/watch?v=jtuZH1gxQIo

Zawsze byłem ciekawy poniższej rewitalizacji, tym bardziej, że w filmie wystąpił mój znajomy.

Słowo o „Ogniem i mieczem” po rekonstrukcji na DVD

„Ogniem i mieczem” nakręcono w systemie super 35. Z wersji kinowej zapamiętałem ratio bliskie 2,40 : 1. W edycji serialowej nastąpiło spektakularne otwarcie kadru do góry oraz ku dołowi (open matte). Podczas domowej projekcji na dużym ekranie odniosłem wrażenie, że widziałem dużo więcej niż w dniu premiery.
Kolory wydały mi się bardziej stonowane niż w „Panu Wołodyjowskim”, może naturalniejsze. Jednak mimo wszystko mają one więcej „życia” w relacji do barw widocznych na konwertowanym z SD wydaniu „kinowym” BD.
Podczas projekcji dzierżyłem w dłoni zeszyt, w którym spontanicznie sporządzałem adnotacje. Zatem posiadam dowód na to, że wstępnie przyznałem rekonstrukcji 10 / 10. Notę skoryguję pod koniec wpisu.
Rzeczone wydanie „Ogniem i mieczem” zyskuje w porównaniu z wersją kinową. Pierwszy odcinek zagrano oraz zmontowano wzorowo. Potem robi się nieco gorzej, pod koniec serii znów jest dobrze.

Dźwięk nie jest stereo 2.0 tak jak sugeruje opis z okładki! DVD posiada audio DD 5.1.

Dokonałem krótkiego porównania DVD z upscalingiem BLU RAY. Przyznam, iż krążek BD trzyma w ryzach zapis SD. Znaczy to, że w edycji Tim Studio nie zauważyłem „szarpania” krawędzi konturów! Tego mankamentu nie uniknęło wydanie DVD, a to ma spore znaczenie podczas korzystania z dużego ekranu.

Myślę, że z oczywistych powodów „odnowiciele” filmu zbyt mocno się tu nie napracowali – serial jest stosunkowo nowy. Jednak przyznaję mocne 9 / 10 (jak na DVD) i zachęcam do zakupów.

[Gieferg]

DVD Ogniem i Mieczem (serial, wydanie jednopłytowe) wygląda jak dla mnie co najwyżej poprawnie. (6, góra 7/10 w skali obrazu na DVD).

W Wołodyjowskim na blu przez jakiś czas po tym jak akcja na dobre się przenosi na stepy po prawej stronie ekranu lata jakieś dziadostwo.
Zniekształcenia z brzegów kadru dużo bardziej odczuwałem w "Krzyżakach".

A teraz jestem w połowie oglądania "Przygód Pana Michała" na DVD i treściowo wypada to wyraźnie lepiej niż wersja kinowa (choć Łapicki miejscami nieco zbyt teatralnie recytuje te romantyczne teksty Ketlinga), ale już od strony realizacji zostaje w tyle. Rozwalają mnie zwłaszcza kręcone w plenerze ujęcia, w których aktorów oświetla się w taki sposób, że scena wygląda jak kręcona w studio (z tym można się też gdzieniegdzie spotkać w wersji kinowej). No ale sama jakość DVD bez zastrzeżeń (lepsza niż "Ogniem i Mieczem"), tylko szkoda, że nie kręcili tego w kolorze.

Obiło mi się o uszy, że Hoffman chciał zrealizować także "Przygody pana Andrzeja" ale nic z tego nie wyszło. Szkoda, bo druga część "Potopu" pędzi z fabułą do przodu na złamanie karku pomijając większość zawartości powieści.

[Daras]

(29-12-2017, 14:42)Gieferg napisał(a):  Zniekształcenia z brzegów kadru dużo bardziej odczuwałem w "Krzyżakach".

Warto dodać, że w procesie rekonstrukcji wspomniane zniekształcenia są korygowane (prostowanie linii). Raz wychodzi to lepiej, raz gorzej.

Moja nota 9 / 10 jest nieco na wyrost. Taką przyznałem jakiś czas temu i nie chciałem tego zmieniać. Do dnia dzisiejszego zebrałem sporo rekonstrukcji wydanych na DVD, zatem mam szersze spojrzenie na sprawę. Biorąc pod uwagę inne punkty odniesienia to „Ogniem i mieczem” nie postrzegam już tak różowo jak kiedyś.

[Daras]

Miałem okazję ponownie obejrzeć dwa pierwsze odcinki „Ogniem i mieczem” (projekcję „wymógł” stały bywalec kina domowego). Przypomniałem sobie na czym polegał problem z jakością obrazu. Film zawiera partie nieostre. Jest tego trochę. Nie chodzi tu o jakieś wpadki rekonstrukcyjne czy błędy w transferze. Po prostu momentami źle ustawiono obiektyw (przynajmniej tak to wygląda). A byłoby naprawdę nieźle.

Przypomnę, że rekonstrukcje wydane na DVD / BD z oczywistych powodów punktuję inaczej niż filmy współczesne.

[misfit]

Mam i ja - wydania od DMMS.

Potop - mogę potwierdzić, że od drugiej części filmu czarne pasy nie są całkowicie czarne, tak jak to widać na screenach u porala. Jeśli ktoś np. ogląda przy zgaszonym świetle to może to być dość uciążliwe. Na HTPC można to sobie w łatwy sposób naprawić aktywując opcję "crop black bars" w madVR (processing -> zoom control).
Przypadłość ta nie występuje w wydaniu od Studio Blu, jednak tak jak wcześniej wspominano w tym nowym wydaniu obraz jest nieco wypłowiały + ma gdzieniegdzie widoczną gorszą kompresję. Poza tym wydanie DMMS ma przewagę w dźwięku - DTS-HD MA vs Dolby Digital

Pan Wołodyjowski - kompresja nieco lepsza od Studio Blu, ale w stosunku do Potopu przewaga na korzyść DMMS w tym aspekcie obrazu jest mniejsza. Kontrast i kolorki identyczne w obu wydaniach. Mam jednak takie wrażenie, że mniej się przyłożono do tej rekonstrukcji i nie przeczyszczono go należycie z zabrudzeń taśmy filmowej. Najbardziej dokuczliwe jest to dziadostwo o którym wspominał wcześniej Gieferg widoczne czasami po lewej i szczególnie prawej stronie obrazu - w moim przypadku było ono na tyle dokuczliwe, że kilka razy nie pozwalało mi się skupić na samym filmie. Przez kilka minut jest też widoczny paproch u góry obrazu. Kolorki jak na mój gust czasami też były za bardzo podrasowane.
Tak jak w przypadku Potopu w DMMS mamy dźwięk DTS-HD MA, a na Studio Blu - Dolby Digital.

Pomijając te powyższe mankamenty - ogólnie jest nieźle.

[Daras]

Z opisów wnioskuję, że najlepiej wydany jakościow „Potop” to Redivivus od DMMS. No i te 24 klatki / sek.

Po dłuższych analizach zdecydowałem się na kupno „Wołodyjowskiego” od Studio Blu. Jakoś przeboleję usuwanie przeplotu. Zresztą taki sam problem miałbym z płytą od DMMS.
Wspomniany film „poraża” ziarnem, a tendencja do jego „wyżerania” przez koder Blu jest mi w tym przypadku na rękę. Nie wiem jak obraz zachowa się w ruchu, ale zrzuty ukazały „kaszkę” akceptowalną (i po mojej myśli).

Alleluja!  

[misfit]

Mam Redivivus, ale nie skusisz mnie abym go rozfoliował... jego przeznaczenie to allegro (chyba, że ktoś na forum będzie chętny, w co wątpię)
Ale na tyle na ile mogę ocenić różnice w obrazie na podstawie poralowych screenów to tak jak w wydaniu od Studio Blu obraz w Potopie wydaje się być wypłowiały względem DMMS to jednak w porównaniu do Redivivus czernie i kontrast w kinowym Potopie od DMMS wciąż wydają się nie do końca ok, szczególnie w pierwszej połowie filmu.
Są też drobne różnice w kadrowaniu.

Czyli mamy trzy wydania i trzy różne poziomy czerni - który jest więc prawidłowy ? Skłaniałbym się ku Redivivus, m.in. z tego powodu, że nawet czarne tło na planszy dotyczącej rekonstrukcji cyfrowej, która pojawia się na koniec pierwszej i drugiej części nie ma referencyjnej czerni w wydaniu DMMS kinowego Potopu. Natomiast na bardzo podobnej planszy w Panu Wołodyjowskim czarne tło jest czarne. Ale oceńcie sami.

Po lewej stronie kadr z końca cz.1 Potopu od DMMS, na środku kadr z końca cz.2, po prawej kadr z Pana Wołodyjowskiego.


Tak się sprawa prezentuje w samym filmie pomiędzy kinowym Potopem od DMMS (z lewej), a Redivivus (z prawej - screeny zapożyczone z poral.eu):

Cz.1



Cz.2

[Daras]

Misfit, nie musiałem powiększać zrzutów aby to ocenić. Zdecydowanie Redivivus.

Kilka luźnych uwag…
Mofo, spec od rekonstrukcji cyfrowych, z którym gaworzyłem na forum Kino Polska napisał (bodajże w prywatnej korespondencji), że rewitalizacja „Potopu” nie wygląda profesjonalnie. Ja przyznałem skróconej wersji 8 / 10 (patrz strona 17). „Kinówka” na BD wypadłaby gorzej.

(31-03-2018, 12:24)misfit napisał(a):  Mam Redivivus, ale nie skusisz mnie abym go rozfoliował... jego przeznaczenie to allegro (chyba, że ktoś na forum będzie chętny, w co wątpię)

Spokojnie...
Choć w sprawach kina klasycznego jestem dość konserwatywny, to uszanowałem wolę Hoffmana. Trochę na ten temat poczytałem i podszedłem do sprawy z otwartym umysłem. Nabrałem dystansu...

Barnaba 33 napisał:
Pax, pax między chrześcijany! 
O Potopie my tutaj, Panowie, o Potopie Redivididiviusie. 

Lepiej napijcie się herbaty. Dobra, świeżo zaparzona, z cytrynką. 
Usiądźcie, odprężcie się, porozmawiajmy. 
"Widzę Was takimi, jakimi jesteście"

http://forum.kinopolska.pl/viewtopic.php?t=12307&postdays=0&postorder=asc&start=45

Tak bardziej serio. Redivivus sprawdza się na „szybką” projekcję: goście, swobodna atmosfera, znużona młodzież itp. Przecież każdy może sięgnąć do wersji pierwotnej w dowolnej chwili. Dla mnie no problem.

Kilka słów od pana „Kota”…

Daras napisał:

We wrześniowym miesięczniku Kino (oczywiście z 2014) znajduje się wywiad z Marcinem „Kotem” Bastkowskim, montażystą filmu „Potop Redivivus”. 

Poniżej fragmenty dotyczące kontaktów „Kota” z J. Hoffmanem. 

„Jest coś do zrobienia, musimy spotkać się w montażowni. Po miesiącu okazało się, że mam skracać „Potop”. Jak to? - zdziwiłem się. - Odrestaurowali, ale ten film jest za długi – odpowiedział. - Ma wrócić do kin, będzie na DVD i Blurayu, więc trzeba go przystosować dla dzisiejszego widza. A poza tym jest parę rzeczy, które trzeba wyrzucić”. 

„Znam więc ten film, znam aktorów, a teraz przychodzi do mnie Hoffman i mówi: Stary, musimy to skrócić. Zrobiło mi się miękko w nogach, byłem pełen obaw: Kurczę, przecież to można zepsuć. To było coś innego niż przed „Ogniem i mieczem”: wtedy czułem, że dojrzałem, by podjąć takie wyzwanie”. 

„Skróciliśmy „Potop” z pięciu do trzech godzin. To była niesamowita przygoda. Jak usunąć ponad dwie godziny filmu tak, by nic nie stracił na wartości, by nadal porywał jak oryginał w chwili premiery”. 

To tyle, w skrócie. Nie będę kolegom odbierał przyjemności z lektury.  
W interesującym wywiadzie znajdziecie sporo ciekawostek dotyczących kuchni „przemontu” filmu. 


http://forum.kinopolska.pl/viewtopic.php?t=11569&postdays=0&postorder=asc&start=1830&sid=4f7c5f39027a491ff936148eca035fb1

P.S.
Dosłownie wczoraj umawiałem się na kino domowe z kumplem, który jest wielbicielem pierwszej części „Łowcy Andridów”. Ha, i to do tego stopnia, że w latach 80 – tych przywiózł sobie z USA oryginalną kasetę VHS z dźwiękiem stereo. Film oglądaliśmy na moim pierwszym magnetowidzie, który miał możliwość odtworzenia takiego audio. Właśnie zerkam na tego panasa i wspominam dawne czasy. Dlaczego o tym napisałem? Ano kolega od razu zapowiedział, że nowego „Łowcę” podzielimy na dwie dwie części. Po prostu tasiemce jakoś nie najlepiej sprawdzają się w towarzystwie (?).

EDIT:
Alleluja!

[Gieferg]

Cytat:znajduje się wywiad z Marcinem „Kotem” Bastkowskim, montażystą filmu „Potop Redivivus”.

Niech sobie gada co chce, przyłożył rękę do zbrodniczego czynu, będzie się za to smażył w piekle

[Daras]

Z całą pewnością to mój ostatni wpis przed świętami. Muszę jeszcze zaliczyć „szybkie” kino oraz ugotować żurek z łososiem. W rodzinie mamy podział obowiązków. Każdy robi to, co potrafi najlepiej. Właśnie wstawiłem do lodówki galaretki z jajami przepiórczymi, czarnymi oliwkami, mini marchewkami i korniszonami itd. Zbłąkanych filmożerców, jakby co – zapraszam. Może się zdarzy, że ktoś będzie w pobliżu…

Co by nie pisać, posiadam najlepsze wydanie „Potopu” na świecie (choć skrócone). Być może inne już się nie pojawią. Gdy  edycja od DMMS stanie się białym krukiem i osiągnie na Allegro cenę setek złotych – i tak nie sprzedam.

Życząc już po raz ostatni wszystkim Wesołych Świąt proponuję wysłuchanie jednego z piękniejszych utworów na taką okazję. Także dedykuję ten utwór doktorowi Pai Chi Wo, aby skutecznie rozpoznawał AUTENTYCZNE demony tego świata. Alleluja!

https://www.youtube.com/watch?v=ttEMYvpoR-k