Columbia Classics Collection / Sony Pictures Classics Collection

[misfit]

Nie ma co się za bardzo rozpisywać, w stosunku do powyższej czwórki mogę tylko powtórzyć niemal to samo o czym pisałem Sleepless in Seattle - na UHD poprawa jest praktycznie w każdym aspekcie obrazu i nie sądzę aby pod względem remasteringu/kodowania z tych filmów dało się wyciągnąć jeszcze coś więcej, jak na możliwości formatu UHD. Oczywiście w ruchu różnica jest znacznie większa, m.in. z prostej przyczyny, że dopiero wtedy można w pełni docenić znacznie lepszą kondycję ziarna, oraz ogólnie kompresję obrazu, względem dotychczasowych BD.

W Kramer vs. Kramer jest znaczna ilość opticali, a konkretnie płynnych przejść pomiędzy scenami. Ujęcia te są w całości mniej ostre i jednocześnie znacznie bardziej ziarniste od większej reszty filmu, np. kadr #26. W Guess Who's Coming to Dinner opticale to dwa ostatnie kadry, występują one głównie w pierwszych trzech minutach filmu (napisy początkowe).
Jak pewnie zauważyliście, w obu ww. filmach najjaśniejsze obszary obrazu czasami osiągają ekstremalne wartości. Posiadam telewizor o jasności szczytowej wynoszącej ok. 800 nitów, więc nie jestem w stanie ocenić na ile te kilka czy wręcz 10 tys. nitów może być dokuczliwe, ale z tego co się zdążyłem zorientować są to generalnie niewielkie punkciki obrazu. Poniżej kilka najjaśniejszych kadrów, na które natrafiłem: