Diuna (2020)

[Fitzer]

Dorzucę i ja swoje pięć groszy. W końcu udało się upolować bilety na sensowne miejsca do IMAXa. Cóż, dla mnie Diuna 2 to dobre widowisko i tyle. Przemiana Paula mnie nie przekonała, do scenariusza wkrada się chaos i miałem wrażenie, że w pewnym momencie zaczynamy lecieć po łebkach do finału. W intrydze Bene Gesserit się pogubiłem, w finale stawki nie odczułem, a zrobienie karykatury ze Stilgara, w pierwszej części przedstawionego jako silnego i tajemniczego przywódcy, wywołało u mnie jedynie zażenowanie.

Nawet strona audiowizualna nie wywołała mojego zachwytu, stoi na bardzo dobrym poziomie, ale mam wrażenie, że nie dostałem nic nowego względem jedynki. Nie oczarował mnie ten świat. Zdecydowanie bardziej sobie cenię poprzednią odsłonę. Dwójka traci trochę gdzieś ten klimat i majestatyczny charakter. Jedynka początkowo też mnie nie zachwyciła, doceniłem ją bardziej dopiero po trzecim seansie powtórkowym przed pójściem do kina, a po obejrzeniu dwójki jeszcze bardziej doceniam jedynkę.

Do filmu na pewno wrócę, stanie też zapewne u mnie na półce. Może po czasie ocena będzie wyższa tak jak przy poprzedniku.