Kolekcja polskich klasyków na Blu-ray z okazji 50. lat Studia Tor

[Daras]

(28-09-2017, 21:50)pred895 napisał(a):  Mateusz jak wygląda kadrowanie w Krótkim filmie o miłości i Zabijaniu są czarne paski po bokach i jak o gólem transfer bo zastanawiam się nad kupnem.

Luźna uwaga w oczekiwaniu na odpowiedź Mateusza...
Najczęściej czarne paski po bokach są dobrą nowiną i sugerują OAR. Zwracam jednak uwagę, że duże znaczenie w ocenie materiału ma ich szerokość. Jeśli analizowany film BD został skręcony w proporcjach 1.66:1, to punktem wyjścia do porównań mogłaby być choćby „Eroica” A. Munka z roku 1958 (pierwszy polski film kaszetowany w podanych wcześniej proporcjach). Dlaczego o tym piszę? Niekiedy kolekcjonerzy mylą formaty 1.66:1 z 1.72:1, gdyż widzą z boków paski, a tak naprawdę mogą mieć do czynienia obrazem przyciętym. Oczywiście nie jest to mocno rażące jak po przekadrowaniu obrazu z 4:3 do 16:9. Jednak wprawne oko może zauważyć np. podkoszone czerepy, co w innym miejscu opisałem porównując „Zezowate szczęście” BD wydane w OAR przez Kinokuniya Company z rodzimą edycją DVD 16:9. To tak na marginesie.

[Mateusz]

Artykuł na temat Krótkiego filmu o zabijaniu oraz Krótkiego filmu o miłości autorstwa Misfita jest już na portalu:

http://filmozercy.com/wpis/krotki-film-o-zabijaniu-i-milosci-szczegolowa-analiza-oraz-porownanie-obrazu-i-dzwieku-wydan-blu-ray-studia-tor

Na potrzeby porównania obrazu w wydaniach od Studia Blu i Criteriona zrobiliśmy proste narzędzie ułatwiające przeskakiwanie między screenshotami, które możecie znać z innych stron Obrazki mogą się trochę ładować, więc zalecam cierpliwość. Usprawnimy to w najbliższym czasie.

[pred895]

Krótki film o Zabijaniu jeszcze można zaakceptować ale o Miłości to szczyty szczytów DNR badziewia i jeszcze ten chamski zoom...

[Daras]

I sprawa jasna. Czy polski wydawca skorzystał ze źródła SD? Żarcik, to tylko ponury żarcik.  Irytujące jest, przynajmniej w mojej subiektywnej ocenie, że niektóre kadry od Studia Blu wyglądają na tle konkurencji, jak wycięte z poprawnie wydanego filmu DVD (po przepuszczeniu go przez Marvell Qdeo). Nie trzeba klikać / powiększać fotek aby zauważyć różnice. Zatem Polak potrafi.  Nasi „spece” niezmiennie doskonalą „sztukę kadrowania”, czy sposoby ukazywania męskiej twarzy jako pupy niemowlęcia (DNR).
Na marginesie. Narzędzie do porównań zrzutów działa poprawnie i nie ładuje się zbyt długo.

Ciekawostka. Fakt przekadrowania filmu np. z 4:3 (OAR) do 16:9 niekiedy sprawia, że obraz na na tym samym ekranie możemy postrzegać jako mniej wyraźny. Dlaczego? Wprawne oko wychwyci różnicę pomiędzy ujęciem pierwotnym, a wyciętym z niego fragmentem, który siłą rzeczy w proporcjach 16:9 obejrzymy w większym rozmiarze (efekt zoomowania).  

[misfit]

Kirek podrzucił mi screeny z DVD wydania UK od Artificial Eye Krótkiego filmu o zabijaniu oraz Krótkiego filmu o miłości sprzed rekonstrukcji z prośbą o ich porównanie do polskiego BD co też poniżej czynię:

Krótki film o zabijaniu UK DVD vs PL BD.

Krótki film o miłości UK DVD vs PL BD.

W sprawie totalnie innej kolorystyki w Krótkim filmie o zabijaniu spieszę z wyjaśnieniem, że to te "zielone gówno" (jak to określił je Kieślowski przy pierwszym pokazie) jest zgodne z wizją Idziaka, czyli operatora tego filmu, który to też "przyklepał" finalny obraz po rekonstrukcji. Nie bronię Wam jednak do posiadania własnego zdania w tym względzie

[Daras]

Rzeczone „zielone gówno” widziałem po raz pierwszy podczas premiery kinowej tego filmu w moim mieście.  Natychmiast zajarzyłem, że chodzi tu o efekt zamierzony. Na dużym ekranie (wówczas jednym z największych w Polsce) obraz Kieślowskiego robił wrażenie.

Edit: Rety, kiedy to było...

[Kirek]

Misfit przygotował analizę wydań dwóch kolejnych tytułów, "Przypadek" i "Rejs".
Ja od siebie tylko dodam, że na wydaniu DVD filmu "Przypadek", którego zdjęcia podesłałem do porównania znajduje się zapis "Format obrazu i dźwięku zostały zremasterowane" czyli coś tam wcześniej już poprawiano . Przy okazji ile w takim razie trwa pełna wersja tego filmu? Można gdzieś zapoznać się z dodanymi scenami?

http://filmozercy.com/wpis/przypadek-oraz-rejs-analiza-obrazu-i-dzwieku-wydan-blu-ray-studia-tor

[misfit]

Wydanie BD filmu Przypadek od Studio Blu, które jest bez cenzury trwa 01:57:43 (wydanie USA trwa 123 min, ale to jest tylko kwestia 24 fps vs 25 fps).
Początek filmu - 00:00:30, koniec filmu - 01:55:24, a później są napisy końcowe.
Jakie konkretnie sceny wycięła cenzura w tych wcześniejszych wydaniach ciężko mi powiedzieć, jeśli jest gdzieś w sieci ogólnodostępna wersja sprzed rekonstrukcji i mi ją wskażecie to mogę to sprawdzić

BTW jeśli ktoś jest ciekawy jak polskie wydanie BD ma się do Criteriona to te cztery screeny, które umieściłem na samym końcu artykułu można sobie dopasować do tych na blu-ray.com -> http://www.blu-ray.com/movies/Blind-Chance-Blu-ray/134147/#Screenshots

EDIT: Dobra, znalazłem ten film sprzed rekonstrukcji i naliczyłem tak ponad 10 scen, które trafiły w ręce cenzury i zostały skrócone.
Przykładowo w wersji po rekonstrukcji mamy sobie Jacka Kaczmarskiego, który śpiewa piosenkę "Nie lubię" i widzimy później jak ktoś chce kupić od niego kasetę z nagraniami.




W wersji ocenzurowanej Kaczmarskiego nie widzimy wcale, a piosenkę zastąpiono utworem "Musimy siać".

[Daras]

„Dzięki Bogu już piątek”. Co za dzień. Dopiero teraz mam chwilę żeby posiedzieć i nic nie robić. Uff…

No, to się nazywa recenzja (http://filmozercy.com/wpis/przypadek-oraz-rejs-analiza-obrazu-i-dzwieku-wydan-blu-ray-studia-tor)! Oczywiście po projekcji miałem zamiar skrobnąć kilka zdań na temat tych filmów, ale nie zdążyłem ich nawet rozpakować. W przesyłce czekają również inne tytuły, zatem czas pokaże…
 
Misfit napisał:
„...Po przeanalizowaniu wszelkich dostępnych materiałów mogę wysnuć wniosek, że proporcje 1.78:1 uzyskano głównie poprzez otwarcie kadru po jego bokach oraz niewielkie obcięcie obrazu u góry w stosunku do wydań tego filmu sprzed rekonstrukcji...”.

Wcześniej napisałem:
„Za sprawą rekonstrukcji kadr został otwarty na boki (w analizowanym przeze mnie ujęciu tylko z prawej strony)”.

Zatem z tym „Open Matte”  bywało różnie.

Napisałem też:
„Na swoim TV widzę nieco więcej u góry i u dołu względem nie zrekonstruowanych zrzutów zaprezentowanych na innym forum przez Mariana. Tym samym obraz zrekonstruowany (nieco przycięty w relacji do nieodnowionego) jest dla wprawnego oka wykastrowany w porównaniu z tym, co mam na DVD...”.

Tu się w pełni zgadzamy.

Poświęcę trochę czasu aby ustalić faktyczny OAR "Rejsu". Jeśli nie wynosił on 1.66:1, to 1:72:1 (?). Tak czy inaczej kastracja była niewielka + otwarcie kadru. Ja to kupuję! Dosłownie i w przenośni!

Moje wstępne oceny pokryły się z Twoimi ostatecznymi, Misfit. A powiadają, że Polacy to naród kłótliwy (żeby już nie cytować J. Piłsudskiego).
Na marginesie. Dopiero gdy wrzucam sobie wszystko na ekran projekcyjny zauważam dokładnie AR i takie tam. W razie czego uzupełnię wypowiedzi.

P.S.
W kwestiach polskich rekonstrukcji bardzo pomaga dociekliwość / cierpliwość. Tego Ci nie zabrakło, Misfit. Przy większych niewidomych sięgnę do prywatnych adresów ludzi pracujących przy dawnych produkcjach. Jednak z oczywistych powodów nie nadużywam takich kontaktów.

Edit:

Misfit napisał:
„Proporcje obrazu w polskim wydaniu wynoszą 1.72:1 - w stosunku do OAR 1.66:1...”.

Trochę wgryzłem się w kwestie związane z AR. Tu można przeczytać o popularnych i mniej znanych proporcjach obrazu: https://en.wikipedia.org/wiki/Aspect_ratio_(image)

Cytat:
„1.75:1 (7:4): Early 35 mm widescreen ratio, primarily used by MGM and Warner Bros. between 1953 and 1955, and since abandoned, though Disney has cropped some of its post-50's Full Screen films to this ratio for DVD...”.

Czy masz jakiś zrzut (ewentualnie fragment filmu) z „Przypadku” o współczynniku 1.66:1? Dość łatwo jest pomylić wspomniany format z np. 1.72:1. Poniżej przykład pierwszego polskiego filmu kaszetowanego, w którym OAR wynosi 1.66:1. Mam go w kolekcji na BD.

https://www.youtube.com/watch?v=NQO7mFhRO1Y

[misfit]

1.66:1 swego czasu był dość powszechnie używany, w szczególności w europejskich kinach. Kieślowski też upodobał sobie ten format i z tego co się orientuję w przypadku filmów: Bez końca, Blizna, Krótki film o miłości, Krótki film o zabijaniu, Podwójne życie Weroniki oraz Przypadek to 1.66:1 był zamierzonym formatem obrazu w jakim Kieślowski chciał pokazać te filmy widowni.

Po rekonstrukcji te filmy mogą mieć troszkę inne proporcje, a wynika to z nieco innego podejścia w zależności od wydawcy. Jedni wychodzą z założenia, że np. skoro film w OAR miał proporcje 1.33:1 to i dokładnie tak samo ma mieć po rekonstrukcji, inni zaś starają się pokazać nieco coś więcej np. wykorzystując większą lub całą możliwą szerokość obrazu z negatywu jak np. miało to miejsce w przypadku Dekalogu I-IV i VII-X (magików, którzy kastrują 1.33:1/1.66:1, itd. do 16:9 bo Kowalski lubi gdy obraz wypełnia cały ekran jego telewizora z litości pomińmy milczeniem), w przypadku którego Arrow i Criterion bazowali na praktycznie tych samych plikach źródłowych - Criterion wydał go w 1.33:1, a Arrow w 1.40:1 z wykorzystaniem całej szerokości negatywu, stąd też w tym drugim przypadku mamy nieco więcej informacji po bokach obrazu.

Co do Rejsu to nawet nie zgaduję w jakim formacie obrazu był on wyświetlany w kinach, różne serwisy podają inne dane w tym względzie, ale po zetknięciu się z kilkoma różnymi wydaniami wyszło mi, że po rekonstrukcji obraz jest troszkę ucięty u góry, a po bokach (i czasami u dołu w zależności od ujęcia) widzimy z kolei więcej informacji w stosunku do wydań sprzed rekonstrukcji.
Jest też taki fragment jak ten z porównania #2 (może jest ich więcej) gdzie po każdej stronie widzimy więcej obrazu w stosunku do tego DVD od Best Film.
Ogólnie rzecz biorąc tego troszkę uciętego obrazu u góry po rekonstrukcji w stosunku do DVD prawie wcale się nie odczuwa, w przeciwieństwie do otwartego kadru po bokach (np. w porównaniu #2 i #4) gdzie osoby nawet słabo zorientowane w kwestii kadrowania przyznają chyba w 100% rację, że to kompozycja kadru po rekonstrukcji wypada korzystniej

PS. Tak jak pisałem w artykule, wszystkie płyty z którymi się zetknąłem są tłoczone - konkretnie w niemieckim oddziale Technicolor. Piszę o tym bo wiem, że były obawy, że jest to BD-R.
Authoring wydań BD natomiast jest wykonany programem DoStudio firmy Netblender. Tutaj widzę, że jest jeszcze największe pole do poprawy w tym względzie.
Same rekonstrukcje studia TOR z którymi się na razie zetknąłem to jak dla mnie klasa światowa, ich przeniesienie na nośnik Blu-ray pozostawia trochę do życzenia i w moim przekonaniu gdyby zmienili w przyszłości tylko dwie rzeczy - czyli przerzucili się na kodera x264, który przy okazji jest darmowy i zaczęli zapisywać dźwięk w formacie LPCM/DTS-HD MA, to przy tej jakości tych rekonstrukcji wspięliby się na poziom ekstraligowy (oczywiście to również przy założeniu, że na potrzeby wydań BD zawsze sięgnęliby po najlepszej jakości pliki źródłowe, a nie te przeznaczone stricte dla TV). I to nawet pomimo tego, że póki co zetknąłem się wyłącznie z płytami jednowarstwowymi z ich strony - nie tu jednak leży główne pole do poprawy, z racji tego, że tam nie ma żadnych materiałów dodatkowych, a filmy są stosunkowo krótkie, średni bitrate dla obrazu jest ok, lub bardzo ok (Rejs - ~35 Mb/s), koder jednak ma marną efektywność i "zjada" ziarno. W x264 nawet bez optymalizacji ustawień pod właściwości materiału źródłowego jestem przekonany, że efekt końcowy byłby wyraźnie lepszy.