Wspomnienia z epoki VHS - jak "oglądano" filmy dawniej, a jak to wygląda dziś.

[sebas]

(02-05-2018, 19:11)Ethan napisał(a):  A co byście polecili z odtwarzaczy VHS?  

To co jako ostatnie użytkował mój Tata i zakupione w pierwszej połowie lat 90:
- Panasonic NV-HD650EG (NICAM HI-FI STEREO), 6-cio głowicowy,
lub jego tańsza wersja,
- Panasonic NV-HD600EG (NICAM HI-FI STEREO), 6-cio głowicowy, ale bez rozbudowanych możliwości edycyjnych.

Te modele miały jeszcze kieszeń po lewej stronie. Ich następcy mieli już kieszeń umieszczoną centralnie. Napęd był chyba ten sam - SUPER-DRIVE - wykonany głownie z metalu. Cichy i szybki. Głowice audio były wirujące, więc dźwięk rzeczywiście był Hi-Fi. Obudowa niemal pancerna. Fajny pilot z dwoma "poziomami" przycisków.

Jak przypomni mi się coś więcej na temat modelu 650, to uaktualnię post. Na razie tylko tyle.

[matwiko]

Również uważam się za dziecko Ery VHS. Mam ogromny sentyment i praktykuje nawet do dziś czasami ogladanie na magnetowidzie. Dorzucę kilka ciekawosteki wspomnień.

- filmy po pożyczeniu z wideoteki z marszu się kopiowało w domu podczas pierwszego seansu. Trzeba było mieć 2 magnetowidy połączone chinchami. W tych czasach popularne były też kamery VHS. Znałem przypadki nagrywania na kamerze ze statywu obrazu z tv w celu skopiowania kasety. Późniejsze kamery miały wejscie video wiec można było kopiować z video na kamerę lub odwrotnie.

- w zasadzie nie istniały oryginały. Każdy się posługiwał kopiami z wypożyczalni lub przywiezionymi z jakiś bazarów. Nie widzialem u nikogo oryginalnych kaset. Dopiero wiele lat później można było kupić kasetę np. w empiku.

- po jakimś czasie pojawiły się tzw. zakodowane kasety. Przy przegrywaniu obraz raz jaśniał raz ściemniał. Było to do obejscia przepuszczając sygnał przez jeszcze jedno urzadzenie. Ale w zasadzie nie przeszkadzało to bardzo i szło wtedy oglądać.

- kasety przed zapisem miały ochronę- wyrywany plastikowy ząbek z boku. Wystarczyło zakleic to miejsce nalepką i można było dalej nagrywać.

- było takie urządzonko jak przewijarka które służyło jedynie do przewijania kaset. Jako że co pare lat wypadało przewinąć nieużywaną kasetę zaopatrzyliśmy się w nie. Przewijało znacznie szybciej od video. Przydawało się szczególnie żeby nie płacić kary do wypożyczalni za nieprzewiniętą kasetę.

- filmy często oglądaliśmy w podstawówce w ramach lekcji wychowawczej itp. Wjeżdżał telewizor na szafce. Ktoś szedł do wypożyczalni i za pieniążki z komitetu pożyczał coś fajnego. Cala klasa siedziała wpatrzona w mały telewizorek.

- ogólnie kto w rodzinie miał pierwszy odtwarzacz to zjeżdżało się do niego na wspólne oglądanie.

[Daras]

Zanim będę odcięty od internetu…

Czy ktoś pamięta publiczne i zarazem mniej oficjalne seanse poprzedzające erę VHS? Niektóre domy kultury organizowały projekcje z taśm 8mm. Pokazywano głównie filmy przywiezione z RFN. Za mikrofonu przemawiał lektor tłumacząc wszystko „na żywo”. Z całą pewnością w ten sposób obejrzałem filmy, które nigdy – i powtórzę – nigdy nie weszły do polskiej dystrybucji kinowej. Na marginesie. Świat zachodni wydawał naprawdę sporo ciekawostek na wąskich taśmach, np. „Ojca chrzestnego”(1972).

Moja „droga” do kina domowego Full HD była taka:

1. Projektor 8 mm i mnóstwo seansów w gronie rodziny / znajomych. Coś też nakręciłem na taśmie 16 mm (szkolenie zawodowe) i zostałem pochwalony za kompozycję kadru. Ale to stare dzieje…

2. Potem był magnetowid oraz niezliczone pokazy w większym i mniejszym gronie znajomych. Po latach 90 – tych puszczałem filmy z efektami stereo.

3. Odtwarzacz DVD nabyłem niedługo po premierze tego formatu w kraju. W kioskach kupowałem krążki za super cenę – 50 zł. Oczywiście mam tu na uwadze tytuły polskie, jak np. „Seksmisja” (1984).

4. Gdy staniały rzutniki SD podłączyłem odtwarzacz do projektora. Nauczyłem się z DVD wyciskać wszystko (usuwanie przeplotu itp.).

5. Oczywiście nie przegapiłem formatu Full HD. To obecnie stanowi bazę mojego kina plus dźwięk 5.1.

Matwiko, gdy nie było jeszcze w Polsce kamer VHS radziłem sobie inaczej. Zabierałem do kina kamerę 8 mm i filmowałem najważniejsze ujęcia kultowych filmów (oczywiście dla własnego użytku). Obok siedział kumpel z magnetofonem kasetowym, który nagrywał audio. Sam wywoływałem ósemki (byłem w tej skomplikowanej technologii niezły) i potem potrafiłem „zgrać” audio z obrazem. Oczywiście na podobnej zasadzie „zgrywałem” też obraz telewizyjny. Oj, działo się! Istnieli Filmożercy nawet w tak trudnych czasach...

Na marginesie. Oryginalne kasety można było kupić w innych księgarniach niż Empik. O bazarach nie wspomnę.

Rzadko czytam wpisy dwa razy. Twój sprawił mi miłą niespodziankę (dwukrotnie ).
Oczywiście pamiętam problemy z zabezpieczeniami taśm itp.

Niech Żyje 3 Maja!

[Azel]

Ależ nostalgiczny temat

Ja właściwie mam bardzo podobne przeżycia do @matwiko.
Z tą różnicą, że chyba już w tamtych czasach byłem miłośnikiem perfekcyjnego obrazu, bo skopiowanych zakodowanych kaset nie mogłem oglądać (polowało się na kopie oryginałów w samej wypożyczalni ).

I nie miałem przewijarki, bo wyrobiłem w sobie nawyk przewijania do początku po skończonym seansie.

Oczywiście multum filmów nagrywało się także z TV. Miałem całe serie typu Terminator, Obcy, Robocop itd. Na tych naklejkach z tytułami (zazwyczaj kupowałem kasety 180-240 min., więc miałem po dwa filmy na kasecie) rysowałem oryginalne napisy, co by kaseta efektownie wyglądała - i już wtedy nie trawiłem polskich tłumaczeń, więc wszystko w oryginale

[mkocisze]

Jak się słucha niektórych wypowiedzi to obecnie żeby obejrzeć film ze znajomymi: trzeba najpierw odpowiedni sprzęt, poszukać odpowiedniego wydania filmu, potem skalibrować przez kilka godzin obraz i dźwięk...ale najgorsze pozostanie i tak na koniec tj. jak zasygalizować te wszystkie moje starania znajomym bo może się tak stać że nikt ich nie zauważy i nie doceni....Kiedyś pod względem "towarzyskim" oglądanie filmów było fajniejsze: byli tylko znajomi i film bez często zbędnej otoczki..często spontanicznie...Nie mówię że teraz jest źle (mamy prawie nieograniczony dostęp do różnych mediów z którego sam korzystam) tylko mam wrażenie że to powoduje że ludzie często ograniczają bo bardzo wielu wystarczy obejrzenie filmu na komórce czy laptopie..bez 4K i super dzwięku...to technicznie trochę tak jak w epoce VHS tylko bez znajomych...niestety...

[Mefisto]

(03-05-2018, 10:13)Azel napisał(a):  I nie miałem przewijarki, bo wyrobiłem w sobie nawyk przewijania do początku po skończonym seansie.

Szkoda, że byłeś jednym z nielicznych. Do dziś pamiętam zaczynanie seansu VHS od przewijania do początku (a to trwało przecież!) lub zostawanie po godzinach w wypożyczalni i przewijanie wszystkich oddanych kaset do początku na następny dzień. Szału można było dostać.

[Daras]

Mam jeszcze ze dwie godziny czasu...

Nikt nie napisał, że rozdzielczość pozioma VHS wynosi jakieś 240 linii. Z czasem nastąpiły ulepszenia. Pomimo to, jak pamiętam, obraz z oryginalnych kaset sprawiał wrażenie lepszego od telewizyjnego. Dawniej był problem z dostrojeniem odbiorników (kiepskie anteny itp.). Śnieżenie deklasowało „kino” od TVP 1 / TVP 2.

Tak, Mkocisze – wyalienowany widz przed dużym płaskim ekranem stanowi znak czasu. W kontekście filozofii kina domowego tkwię w latach 1980 / 1990. Nigdy nie zapomnę projekcji ze swojego pierwszego rzutnika SD. Rodzina oraz sąsiedzi przynieśli własne krzesła, skutecznie zapełnili pokój i z zapartym tchem oglądali „Ben Hura” (1959) po rekonstrukcji cyfrowej. Większość z nich po raz pierwszy na dużym ekranie. Ten klimat trwa jakby do tej pory, choć na mniejszą skalę. Lubię dostawać sms’y z zapytaniem: Czy znajdzie się bilet na sobotni seans?
Masz ode mnie punkcik reputacyjny za celne spostrzeżenia socjologiczne.

Mefisto, do tej pory posiadam nawyk przewijania taśmy do początku. Nigdy nie było inaczej.

[Nfsfan83]

czytam to co napisał Daras i to właśnie była magia, seanse wspólne, montowanie, przegrywanie (bo aby przegrać trzeba puścić film w czasie realnym wymiana kaset

też u mnie jak u Matwiko w podstawówce jak była godzinka wolnego do świetlicy i Flinstonowie 1994 na video, a kiedyś pamiętam kumpel z osiedla przyniósł Park Jurajski ale kopia chyba zrobiona z 10-tej kopii - jakość maskara a jako ciekawostka mój Obcy 2 nagrany w 1998 na vhs zgrany na dvd (audio potrzebne było) audio jak nówka obraz wiadomo. Batmana mam, audio ok ale obraz czarny bo nagrany w 1992 jak był secam w Polsce, oraz Moonwalker też audio dobre Gudowski TVP.





kiedyś dawałem ale to mega jest do 50 gb na jednej kasecie

https://pl.wikipedia.org/wiki/D-VHS

[Daras]

Panowie, chyba Was nieco zaskoczę. Przed momentem sprawdziłem, że ostatnią oryginalną kasetę VHS kupiłem z grube pieniądze w roku 2004. Prezentowany na taśmie materiał związany jest z moją pracą i nie był wcześniej udostępniony na innych nośnikach.

Po majówce napiszę o tym, jak zabierałem na imprezy odtwarzacz, a prezentacje filmów przyćmiewały najlepsze balangi!

P.S.
Sebas potrafi „rozbujać” forum, nie ma co. W ciągu dwu dni setki kliknięć.

[Wolfman]

(03-05-2018, 13:07)Nfsfan83 napisał(a):  czytam to co napisał Daras i to właśnie była magia, seanse wspólne, montowanie, przegrywanie (bo aby przegrać trzeba puścić film w czasie realnym wymiana kaset

Serio, magia? Z punktu widzenia dziecka gdy miałem vhs to było dosyć zabawne, bo można było przy okazji iść pograć w piłkę gdy film się kopiował. Z punktu widzenia dorosłego obecnie, to jakaś strata czasu, życia, pieniędzy na kasetę (wypożyczalnia + czysta) + proszenie się znajomego o vhs. Teraz klikasz i kupujesz oglądasz, lub pod sam dom podwożą. Masz czas na to by posiedzieć w gronie znajomych i wybrać seans filmowy jak ci pasuje, a nie jakie kasety są dostępne w wypożyczalni. Jeśli chodzi o magnetowidy z tamtych czasów, które chodziły po x lat. Owszem, ale teraz czy ja kupuję tv , odtwarzacz na całe życie? Nie żartuj, przy tym postępie technologicznym jaki jest obecnie, to nie ma sensu. Tutaj to bardziej chodzi o wspomnienia lat młodości, gdy się było młodym ogierem i była chęć na towarzystwo, wódkę i panienki , a i filmik się na vhs przy tym wszystkim obejrzało . Jak jesteś młodym to czas idzie inaczej, wydaje ci się , że masz go na wszystko i że wszystko możesz, a potem nadchodzi jesień i okazuje się, że go jednak, aż tyle nie miałeś i nadchodzi nostalgia - "wtedy to wszystko było lepiej"